Al 35 kinderen zijn dit schooljaar via een Schoolsportvereniging doorgestroomd naar Hockeyclub Delfshaven om competitiewedstrijden te spelen. De club is jong én succesvol. In 2015 richtten wijkbewoners de club op en inmiddels zijn er al bijna 200 jeugdleden. De grote aanwas kan niet worden los gezien van de samenwerking met Schoolsportverenigingen.
In de sportzaal van de school of in een sportcentrum vlakbij maken basisscholieren kennis met de sport en de club. Vanaf het eerste moment wordt aan hen en hun ouders verteld dat de activiteiten in de eigen omgeving in principe een opstapje vormen voor trainingen en competitiehockey bij de vereniging zelf op het Lloyd Multiplein.
Die aanpak werkt. Vorig seizoen telde Hockeyclub Delfshaven drie jeugdteams. Dat zijn er nu negen. De stijging is vooral te danken aan de doorstroom vanuit Schoolsportverenigingen. Hockeyclub Delfshaven is aangesloten bij vier Schoolsportverenigingen: Provenierswijk, Bospolder-Tussendijken, Het Nieuwe Westen en – sinds dit schooljaar – Spangen.
Barrières wegnemen
‘De samenwerking met Schoolsportverenigingen is voor ons een even logische als succesvolle stap gebleken’, zegt Romy van der Heide, trainingscoördinator en pedagoog bij Hockeyclub Delfshaven. ‘De initiatiefnemers wilden een vereniging midden in de wijk, want hier was weinig sportaanbod. De gewenste locatie in de directe omgeving is gevonden, maar toch blijkt de drempel voor sommige ouders en kinderen nog te hoog te zijn. Door de sport en de vereniging bekend te maken op scholen en in de buurt, kan deze barrière vaak worden weggenomen.’
Vorig seizoen telde Hockeyclub Delfshaven drie jeugdteams. Dat zijn en er nu negen. De stijging is vooral te danken aan de doorstroom vanuit de Schoolsportverenigingen.
Maatwerk
Flexibiliteit, maatwerk, goede informatievoorziening en regelmatig contact met de ouders. Dit zijn volgens Van der Heide de succesfactoren. Ze legt uit: ‘De regel is: je volgt drie proeftrainingen en daarna beslissen jij en je ouders of je al dan niet via de Schoolsportvereniging lid wordt van Hockeyclub Delfshaven. Maar vaak gaan we hier soepel mee om. Dat is maar goed ook, want anders waren we in een vroeg stadium kinderen kwijtgeraakt die nu met veel plezier competitie spelen.’
Ouders gebeld
‘Een voorbeeld? Een jongetje was enthousiast over de proeftrainingen. Hij wilde graag lid worden. Wij gaven hem dus inschrijfformulieren mee naar huis. In de weken erna bleken die telkens niet te zijn ingevuld. Het jongetje had onduidelijke excuses. Op dat moment hadden wij kunnen zeggen: je traint niet meer mee, want je bent geen lid. In plaats daarvan heb ik zijn ouders gebeld. Zij bleken de contributie niet te kunnen betalen. Toen heb ik verteld over de mogelijkheden van het Jeugdsportfonds Rotterdam. Dat was een opluchting voor de ouders. Hun zoon kon nu lid worden.’
Niet in de steek laten
Een belangrijke taak van Van der Heide is informatie verschaffen en onbekendheid wegnemen. ‘Neem de getalenteerde hockeyspeler die regelmatig verstek liet gaan tijdens de trainingen’, vertelt ze. ‘Als hij op weg naar de sportzaal vriendjes tegenkwam, ging hij met hen mee. We hebben hem en zijn ouders verteld dat een lid wekelijks traint en zijn team niet in steek laat. Dat heeft geholpen. Deze jongen speelt inmiddels competitie. Een andere keer kan ik kinderen die hockeyen via het Jeugdsportfonds voor de club behouden door hun ouders te vertellen over een regeling: sponsors van Hockeyclub Delfshaven kunnen het tenue en de hockeybenodigdheden van hun kind bekostigen.’
Speelse training
De groei van het ledenaantal is ook te danken aan de speelse trainingsvormen in de eerste fase. Van der Heide: ‘Hockey is een technische sport. Je kunt kinderen heel lang uitleggen hoe je een bal slaat of stopt, en daarna eindeloos dezelfde oefening doen. Maar wij kiezen ervoor snel aan de slag te gaan en een oefening in te steken op de leeftijd en het spelniveau van de jongens en meisjes. Je zegt bijvoorbeeld: we gaan nu autorijden met de hockeystick. De stick is de auto en de bal is de passagier. Zorg ervoor dat de passagier niet uit de auto valt.’
Plezier
Tijdens de proeftrainingen aan de jongste kinderen is vaak ook een ouder van de partij. Van der Heide probeert dan zoveel mogelijk een praatje aan te knopen. ‘Ik wil enthousiasmeren en draagvlak creëren, niet de ouder in een bepaalde richting sturen. In plaats van dat ik iemand een inschrijfformulier onder de neus duw, vertel ik dat het kind zoveel plezier beleeft en met de week beter gaat hockeyen.’
Niet hele zaterdag kwijt
Hockeyclub Delfshaven kent drie soorten leden: competitiehockeyers, kinderen die alleen trainen bij de vereniging en kinderen die trainen bij een Schoolsportvereniging. Voor de laatste groep worden soms wedstrijden of toernooien georganiseerd om duidelijk te maken wat zoiets inhoudt. Van der Heide: ‘Dit helpt een goed beeld te creëren bij kinderen en ouders. Die laatsten zien dan bijvoorbeeld dat ze niet een hele zaterdag kwijt zijn aan het vervoer en de wedstrijd.’
Vader geeft training
81 van de bijna 200 jeugdleden zijn jongen. Een aantal waarop Van der Heide trots is. ‘Eén van de jongens illustreert dat flexibiliteit kan lonen’, vertelt ze. ‘Hij vond het fantastisch om te hockeyen, maar was motorisch niet sterk. Eerlijk gezegd twijfelden wij na de derde proefles of hockey een geschikte sport voor hem was. Vanwege zijn enthousiasme besloten we dat hij toch nog een paar trainingen kon volgen. En wat bleek? Hij verbeterde zich, mede dankzij bezoeken aan een kinderfysiotherapeut. Ik ben blij dat we met hem zijn doorgegaan na de derde proefles. Hij speelt nu competitie, zijn vader geeft training en zijn moeder draait diensten in de kantine.’
De schoolsportvereniging is een project van Rotterdam Sportsupport dat sportverenigingen en scholen aan elkaar koppelt, zodat kinderen de mogelijkheid hebben om dichtbij huis te sporten. Lees hier meer over het project.