Professionals in zorg en welzijn zien sport steeds meer als middel om doelen voor hun cliënten te bereiken. Sport is vaak een prima aanvulling op hun eigen aanbod. Verder kan via bijvoorbeeld de sportclub in de buurt problematiek worden bestreden in iemands directe omgeving. Bovendien past de inzet van vrijwilligers – huiswerkbegeleiding bijvoorbeeld – bij doelen van de Participatiewet: kortere zorgtrajecten en grotere kosteneffectiviteit.
Een kind dat karateles bij een sportvereniging volgt in plaats van een cursus sociale vaardigheden van een welzijnsinstelling. Met dit voorbeeld illustreert adviseur Sport en Zorg Harry Schaarman een trend in zorg en welzijn: de waarde van sport wordt er steeds meer erkend. Schaarman, grenswerker tussen sport en zorg, werkt bij FlexusJeugdplein, een organisatie die kinderen, jongeren en ouders ondersteunt bij vragen of problemen rond opgroeien en opvoeden. Dankzij de samenwerking van FlexusJeugdplein en Rotterdam Sportsupport vormt hij in Rotterdam de link tussen sport en de 42 sociale wijkteams.
Vrijwilligers
‘Sinds 1 januari zijn de gemeenten in plaats van de Rijksoverheid verantwoordelijk voor het uitvoeringsbeleid jeugdzorg’, vertelt Schaarman. ‘De dienstverlening krijgt onder meer vorm in wijkteams en wijknetwerken. Van de wijknetwerken maken zowel professionals als vrijwilligers deel uit, dus aan de ene kant bijvoorbeeld jongerenwerkers en gezinscoaches en aan de andere kant de buurtmoeder, pastoor of de vrijwilligers van een sportvereniging. Wanneer zich een zorgvraag aandient, wordt in gezamenlijkheid bekeken welke spelers nodig zijn.’
Hier lees je over de waardevolle rol die sportverenigingen al in de praktijk bekleden voor zorg en welzijn.