In een reeks columns delen vloggers Romy & Steef hun praktijkervaringen. Deze keer: Steef over de erfenis van sportverenigingen en hoe je als
train(st)ers hiermee kunt omgaan, geïnspireerd op het boek Legacy van James Kerr.
Beluister hier de column:
Of lees hier de column:
“De coronaperiode heb ik voornamelijk gebruikt om mijzelf verder te ontwikkelen door webinars te bekijken en sportboeken te lezen. Ik vraag van mijn team dat zij elke dag ontwikkelen, mede doordat ik dat zelf ook doe. Eén van de boeken die ik onlangs heb gelezen is Legacy (vertaald: erfenis) van schrijver James Kerr. Een Engelstalig boek over de All Blacks, de nationale rugbyploeg van Nieuw-Zeeland. Een absolute aanrader. Het boek bevat ook veel leerzame passages voor onze Rotterdamse sportwereld.
In veel sporttakken zie je momenteel een verplaatsing van spelers/speelsters en train(st)ers naar andere verenigingen, in de zoektocht naar een beter passende sportomgeving. Maar passen deze mensen wel bij de nieuwe vereniging? En past de verenging wel bij hen?
“De mensen die graag onderdeel willen worden, zullen zich bewust moeten worden van de cultuur en identiteit van de vereniging. Dat geldt óók voor trainers.”
– Stephan Vos –
Nederland heeft een uniek verenigingsleven waar we met elkaar trots op mogen zijn. De sportvereniging is een kleine samenleving met een eigen identiteit en cultuur. Deze is mede gevormd door de geschiedenis en vertaald naar onder meer het logo op het shirt met de bijpassende clubkleuren, maar ook naar de manier waarop men zich gedraagt binnen de vereniging. De cultuur en identiteit worden doorgegeven, vaak van generatie op generatie. Dit is een erfenis van de vrijwilligers die de vereniging hebben opgebouwd en gevormd. Ook als trainer is het belangrijk om je hiervan bewust te zijn als je bij een nieuwe club komt.
Voorbeeld
Terug naar het boek van Kerr. Hierin beschrijft hij ‘no dickheads aloud!’ (‘Geen klootzakken toegestaan’) als een pijler voor in de kleedkamer. Je bent allemaal onderdeel van het team, niemand is groter of beter dan iemand anders. Zo dient iedereen de kleedkamer aan te vegen, dus ook de ervaren spelers die hun strepen al hebben verdiend. Ook schrijft Kerr: ‘Example is not the main thing in influencing others, it is the only thing’ (‘Een voorbeeld is niet de hoofdzaak om anderen te beïnvloeden, het is de enige manier’). Goed voorbeeld doet volgen, zeggen wij trainers daarom vaak.
Wanneer je als vereniging duidelijk hebt wie je bent en waar je voor staat, kan je dit ook uitstralen naar je leden. Vervolgens kun je hier ook het aannamebeleid van trainers en spelers op aanpassen én hier ook naar handelen. De mensen die graag onderdeel van de vereniging willen worden, bijvoorbeeld de trainers, zullen zich daarom bewust moeten worden van de cultuur en identiteit, zodat deze groep het goede voorbeeld overdraagt op het team en de volgende generaties binnen de club. Dit is de erfenis van jouw vereniging. Wees hier trots op, bewaak dit en straal dit uit!”
Stephan Vos is projectmedewerker Veilige Verenigingen met sterke Jeugdafdelingen bij Rotterdam Sportsupport. Al bijna twintig jaar is hij in het (Rotterdamse) voetbal actief als jeugdtrainer. Tegenwoordig coacht hij het vrouwenbeloftenelftal van ADO Den Haag. Heb je vragen naar aanleiding van dit artikel? Neem dan contact op met Stephan via s.vos@rotterdamsportsupport.nl of bel naar 06 22 64 02 26. Bekijk hier de eerdere vlogs van Romy & Steef.