Van bestuurslid in de Rotterdamse Vrouwenraad tot gecertificeerd tennisleraar en de oprichter van een eigen vereniging voor sporters met een beperking. Marie José van den Oever (77) is een bekende verschijning in de Rotterdamse sportwereld met een uitpuilende lijst aan activiteiten en functies. Werk dat ze niet had kunnen uitvoeren zonder de steun van haar in 2018 overleden man Daan.
Op het sportcomplex van Victoria hangt sinds kort een bordje met de naam van Marie Jose van den Oever. Twee tenniscourts aan de Kralingseweg zijn vernoemd naar de geboren Groningse. Een blijk van waardering voor de vrouw die vanaf 1998 met Stichting Gehandicapten Tennis Alexanderstad het sporten voor mensen met een beperking in Rotterdam op de kaart zet. De eerste jaren voornamelijk door het aanbieden van rolstoeltennis, maar vanaf 2003 biedt ze ook mensen met een verstandelijke beperking de kans een balletje te slaan. In 2019 fuseert Alexanderstad met Victoria. Later noemt ze dit één van de grootste uitdagingen uit haar sportcarrière.
Steun
In april kreeg ze voor haar inzet de Omarm Rotterdam aanvoerdersband uitgereikt (zie onderstaande video). In haar dankwoord besteedde Marie José veel aandacht aan haar in 2018 overleden partner Daan. “Het gaat vaak over de vrouw achter de man, maar ik vond dat ik van de gelegenheid gebruik moest maken om ook eens de man achter de vrouw te belichten. Ik vind het belangrijk om deze boodschap te verspreiden. Als hij er niet was geweest, als ik niet zo’n man had getroffen als Daan die bereid was om te delen, had ik nooit het werk in de sport kunnen doen dat ik heb gedaan. Je moet daar al vroeg samen afspraken over maken.”
In het begin van de jaren zeventig begint Marie José, dan werkzaam als sportleraar, aan een opleiding tot KNLTB-tennisleraar. Dat betekent drie avonden in de week het land door voor scholingen en zaterdag praktijkles op de tennisbaan. Op dat moment heeft het gezin ook al twee jonge kinderen. “Mijn man moest dus vier avonden per week inzetbaar zijn voor het gezin, terwijl hij overdag ook nog een fulltime baan had in de buitendienst bij het GEB (huidige Eneco, red.) En er waren toen nog geen crèches om je kinderen naartoe te brengen. Het kwam dus ook veel op Daan aan als het ging om de opvoeding. Op zaterdag deed hij bijvoorbeeld altijd de boodschappen met de kinderwagen. Nu zie je dat wel vaker, maar in die tijd was dat bijzonder. Het gaf mij de tijd en rust om mijn tennisopleiding af te ronden.”
Stimuleren
“Het was niet alleen de praktische rolverdeling, maar ook het voor elkaar klaar staan en stimuleren in moeilijke tijden,” gaat Marie José verder. “Toen ik de opleiding tot tennisleraar volgde, zat ik er soms echt even helemaal doorheen. Ik overwoog om te stoppen met deze dure opleiding. Maar Daan zei dan: die 6000 gulden interesseert me niet, maar de tijd die je erin hebt gestopt, krijg je nooit meer terug. Slaap er nog een nachtje over. Dat deed ik dan en de volgende dag ging ik toch weer met goede moed naar de opleiding. Daan maakte daarin het verschil voor mij. Hij is altijd mijn steun en toeverlaat geweest. Hij zorgde ervoor dat ik tot bloei kwam.”
“Ik vind het belangrijk om ook deze boodschap te verspreiden. Als hij er niet was geweest, als ik niet zo’n man had getroffen als Daan die bereid was om te delen, had ik nooit het werk in de sport kunnen doen dat ik heb gedaan.”
Marie José van den Oever
Die bloei uit zich in een steeds groter wordende lijst van werkzaamheden. In de breedtesport als sportambassadeur van Prins Alexander, oprichter van Stichting Gehandicapten Tennis Alexanderstad of werk voor de KNLTB. Maar ook op maatschappelijk vlak blijft ze zich inspannen. Als lid van de Rotterdamse Vrouwenraad bijvoorbeeld of als adviseur van Vrouwen in Beweging Delfshaven, een programma voor allochtone vrouwen. “Ik heb me door dit werk altijd kunnen blijven ontwikkelen en me daardoor kunnen inzetten voor de stad. Mijn moeder stimuleerde me al op jonge leeftijd om te gaan werken en was als hoteleigenaar in de jaren vijftig (samen met haar man, red.) een voorbeeld voor mij. Zo zie je ook hoe belangrijk het is als je eigen omgeving je steunt en de kansen geeft om je persoonlijk te ontwikkelen.”
De laatste negen jaar van zijn leven heeft Marie Jose voor haar man gezorgd. De laatste twee jaar hiervan zat hij in een rolstoel en was daardoor extra hulpbehoevend. “Ik heb inmiddels geaccepteerd dat hij er niet meer is, al mis ik hem nog iedere dag. We gaan ieder jaar met de familie naar een voor ons bijzondere plek. Zo blijft de herinnering aan hem levend.”
Rotterdam Sportsupport is als kennis- en sparringpartner en ondersteuner in de uitvoering betrokken bij het Rotterdams netwerk voor vrouwen in de sport. Wij juichen het toe dat meer vrouwen bij sportverenigingen actief zijn in bestuurs-, management- en andere (top)functies in de sport, zoals coaches en scheidsrechters. Marie José is een inspirerend voorbeeld van een vrouw die van grote betekenis is binnen de sport.