Na drie jaar vertrekt Wilfred den Breejen bij Rotterdam Sportsupport. Als combinatiefunctionaris Schaken heeft hij een belangrijke rol gespeeld bij de ontwikkeling van de schaaksport in Rotterdam. Want hoewel de sport voor de buitenwereld vaak nog een stoffig imago heeft, zijn er mede door de inspanningen van Den Breejen steeds meer Rotterdamse kinderen achter het schaakbord te vinden.
(Fotocredit: Arie de Kievit)
“Wil je van je hobby je werk maken? Praat dan met Wilfred.” Het is de vaste zin van zijn moeder de afgelopen jaren wanneer het over zijn baan bij Rotterdam Sportsupport gaat. Want de functie combinatiefunctionaris Schaken lijkt drie jaar geleden wel speciaal voor Wilfred den Breejen in het leven te zijn geroepen. “Ik was op dat moment namelijk al combinatiefunctionaris Voetbal in Amsterdam, maar tegelijkertijd ook helemaal gek van het spelletje schaken. Uiteindelijk heb ik denk ik wel van tien verschillende mensen de vacature doorgestuurd gekregen. En ik moet ook eerlijk zeggen: mijn naam had zomaar onderaan de vacature kunnen staan, zo goed paste de baan bij mij.”
Schaken
De sollicitatieprocedure verloopt dan ook zeer voorspoedig voor Den Breejen. Als hij in oktober 2016 aan de slag gaat, treft hij een Rotterdamse schaakwereld aan waarin veel te verbeteren valt. “Het was niet heel slecht, maar er was vooral een gebrek aan jeugd. Verschillende verenigingen hadden geen jeugdafdeling en in andere gevallen was die afdeling heel klein.” De combinatiefunctionaris formuleert in zijn beginperiode twee concrete actiepunten. “Als eerste wilde ik zo veel mogelijk kinderen kennis laten maken met de schaaksport. Daarnaast was het nodig het bestaande aanbod te verbreden. Schaken moest meer zichtbaar zijn, bijvoorbeeld tijdens naschoolse activiteiten of evenementen van Sportsupport.”
De eerste maanden is het voor de combinatiefunctionaris nog weleens lastig om de juiste snaar te raken bij de kinderen. “Schaken is een ingewikkeld spel, maar kinderen worden ook niet echt enthousiast als ik eerst drie, vier uur aan het woord ben om de regels uit te leggen.” Maar al snel vindt Den Breejen een manier om de jeugd toch warm te maken voor de sport. Met kleine spelletjes legt hij stap voor stap het schaakspel uit. “Een voetbaltrainer valt jonge kinderen ook niet lastig met preken over 4-4-2 met de punt naar achteren. Die laat kinderen dribbelen en kleine partijtjes spelen, dat vinden ze leuk. Zo zijn we dat met schaken ook gaan doen.”
Trots
Terugkijkend op de afgelopen jaren is Den Breejen trots op wat hij bereikt heeft. “Ja, ik denk wel dat ik de doelen bereikt heb die ik drie jaar geleden heb geformuleerd. Destijds waren er bijvoorbeeld maar twee Schoolsportverenigingen (SSV’s) waar kinderen na school terecht konden om te schaken. Dat aantal is gegroeid naar acht en er komt er nog één bij. Per SSV zijn dat tien tot vijftien kinderen die wekelijks schaken. Daar ben ik trots op. Schaken is weer zichtbaar geworden en daar zijn de inspanningen van de verenigingen heel erg belangrijk in geweest.”
Naast zijn persoonlijke liefde voor de sport is hij nog om een andere reden heel blij met de groeiende populariteit van het schaken. “Voor kinderen is het heel belangrijk dat zij kunnen meedoen aan een sport of lid kunnen worden van een vereniging. Maar voor sommige kinderen is dat lastig. Zij hebben niets met balsporten of zijn motorisch minder onderlegd. Dan staan ze bij negen van de tien sporten al op een achterstand. Schaken is voor deze kinderen de ideale verenigingssport zodat ze toch aansluiting kunnen vinden.”
Missen
Ondanks dat de functie nog steeds op zijn lijf geschreven is, vindt Den Breejen het na drie jaar tijd voor wat anders. Hij gaat weer terug naar zijn andere grote liefde: het voetbal. “Ik word clubmanager bij Kicks Fit in Amsterdam. Dat zijn lessen voor voetballers die niet meer bij de KNVB voetballen, bijvoorbeeld door blessures of tijdgebrek, maar nog wel fit willen blijven. Het is een combinatie van voetbal en fitness in één les. Ja, leuk dat ik weer in de voetbalwereld aan de slag ga. En mijn reistijd gaat van twee uur in de auto naar tien minuten fietsen. Maar ondanks het mooie vooruitzicht gaat hij de Rotterdamse schaakwereld wel missen. “Ik heb mijn laatste les al gegeven en dat was toch wel een bijzonder moment. Maar het is mooi om te zien welke groei de schaaksport in Rotterdam de afgelopen jaren heeft doorgemaakt.”